Σε νέες περιπέτειες ο κεντρικός Ελικώνας

Πολίτες και περιβάλλον πληρώνουν το «μάρμαρο» της «ενεργειακής κρίσης»

Εδώ και δύο χρόνια περίπου, πολύ πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία, έχει ξεκινήσει μια κατακόρυφη άνοδος στην τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας και στα περισσότερα καύσιμα προϊόντα. Κι ενώ οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος έχουν γονατίσει τα νοικοκυριά,  στα χωριά μας προσπαθούν να μας ρίξουν «στάχτη στα μάτια» μοιράζοντας το «φιλοδώρημα» της τελευταίας πενταετίας (2015-2019), δηλαδή ένα απειροελάχιστο μέρος από το τζίρο της βιομηχανίας των αιολικών και φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων, που σαρώνουν την περιοχή μας, από τα παράλια μέχρι τις ψηλότερες κορυφές των βουνών.

Το κράτος και οι εταιρείες νομίζουν ότι μπορούν να κρύψουν αυτό που καταλαβαίνουν και τα μικρά παιδιά: ότι η πολιτική που ακολουθήθηκε στον τομέα της ενέργειας ήταν -πέρα από αντιπεριβαλλοντική και αντικοινωνική- τελείως λαθεμένη και αναποτελεσματική. Υποσχέθηκαν ότι θα έχουμε πολύ και φτηνό ηλεκτρικό ρεύμα, αν αφήσουμε τις εταιρείες να αλωνίζουν ασύδοτα, αν προσθέσουμε πολλές ακόμα μονάδες φυσικού αερίου και αν γεμίσουμε όλον τον τόπο (βουνά, λαγκάδια, δασικές εκτάσεις, βοσκοτόπια και χωράφια) με ανεμογεννήτριες - τέρατα και με φωτοβολταϊκά, που αν τα βάλουμε δίπλα - δίπλα θα συναγωνιστούν σε έκταση ολόκληρο κάμπο. Αποδείχτηκαν όλα ψέματα.

Κι όμως, αντί να αναθεωρήσουν την πολιτική τους, συνεχίζουν στα παλιά και -σε ορισμένες περιπτώσεις- ακόμη πιο επικίνδυνα μονοπάτια: ενώ παίρνουν πίσω την επιλογή τους να περιορίσουν βίαια και απρογραμμάτιστα το λιγνίτη, δίνουν νέες άδειες για ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά και, ταυτόχρονα, ξαναβγάζουν από το χρονοντούλαπο τα μεγάλα υδροηλεκτρικά, τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, ακόμη και την πυρηνική ενέργεια!!!